Wielki Czwartek

Msza Wieczerzy Pańskiej

 

Czas Triduum Paschalnego – Męki, Śmierci i
Zmartwychwstania Pańskiego rozpoczynamy Mszą Wieczerzy Pańskiej. Razem w
Chrystusem i Apostołami siadamy do Ostatniej Wieczerzy. W trakcie tej
Eucharystii mamy okazję wyrazić Bogu wdzięczność za dar Eucharystii i
Kapłaństwa. Razem ze Zbawicielem udamy się również do Ogrodu Oliwnego, doznamy
zdrady Judasza i pojmania. Zewnętrznym znakiem więzienia Jezusa będzie
umieszczenie Najświętszego Sakramentu w Ciemnicy.

 

OBRZĘDY WSTĘPNE I LITURGIA SŁOWA

 

Tabernakulum ma być puste. Do Komunii św.
duchowieństwa i wiernych na dziś i na dzień jutrzejszy należy podczas tej Mszy
św. konsekrować odpowiednią ilość chleba. Konsekruje się również hostię
przeznaczoną do wystawienia w Grobie Pańskim.

 

ANTYFONA NA WEJŚCIE Por. Ga 6, 14

 

Chlubimy się krzyżem naszego Pana
Jezusa Chrystusa; * w nim jest nasze zbawienie, życie i zmartwychwstanie, *
przez niego jesteśmy zbawieni i oswobodzeni.

 

Odmawia się Chwała na wysokości. W czasie
śpiewania hymnu uderza się w dzwony; po zakończeniu hymnu dzwony milkną aż do
Wigilii Paschalnej.

 KOLEKTA

 Wszechmogący, wieczny Boże,

obchodzimy pamiątkę najświętszej Wieczerzy, † podczas której Twój
Jednorodzony Syn mając się wydać na śmierć pozostawił Kościołowi nową wiekuistą
Ofiarę i Ucztę swojej miłości; * spraw, abyśmy z tak wielkiego misterium czerpali
pełnię miłości i życia. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje
i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.

                                                                      LITURGIA SŁOWA

PIERWSZE CZYTANIE Wj 12, 1-8. 11-14

Przepisy o wieczerzy
paschalnej

Czytanie z Księgi Wyjścia

Pan powiedział do Mojżesza i Aarona w ziemi
egipskiej: «Miesiąc ten będzie dla was początkiem miesięcy, będzie pierwszym
miesiącem roku! Powiedzcie całemu zgromadzeniu Izraela tak:

„Dziesiątego dnia tego miesiąca niech się
każdy postara o baranka dla rodziny, o baranka dla domu. Jeśliby zaś rodzina
była za mała do spożycia baranka, to niech się postara o niego razem ze swym
sąsiadem, który mieszka najbliżej jego domu, aby była odpowiednia liczba osób.
Liczyć je zaś będziecie dla spożycia baranka według tego, co każdy może spożyć.
Baranek będzie bez skazy, samiec, jednoroczny; wziąć możecie jagnię albo koźlę.
Będziecie go strzec aż do czternastego dnia tego miesiąca, a wtedy zabije go
całe zgromadzenie Izraela o zmierzchu. I wezmą krew baranka, i pokropią nią
odrzwia i progi domu, w którym będą go spożywać. I tej samej nocy spożyją mięso
pieczone w ogniu, i chleby przaśne będą spożywali z gorzkimi ziołami.

Tak zaś spożywać go będziecie: biodra wasze
będą przepasane, sandały na waszych nogach i laska w waszym ręku. Spożywać
będziecie pośpiesznie, gdyż jest to Pascha na cześć Pana.

Tej nocy przejdę przez Egipt, zabiję
wszystko pierworodne w ziemi egipskiej, od człowieka aż po bydło, i odbędę sąd
nad wszystkimi bogami Egiptu – Ja, Pan. Krew posłuży wam do oznaczenia domów, w
których będziecie przebywać. Gdy ujrzę krew, przejdę obok i nie będzie pośród
was plagi niszczycielskiej, gdy będę karał ziemię egipską.

Dzień ten będzie dla was dniem pamiętnym i
obchodzić go będziecie jako święto dla uczczenia Pana. Po wszystkie pokolenia –
na zawsze w tym dniu będziecie obchodzić święto”».

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY Ps 116B (115), 12-13. 15 i 16bc. 17-18

Kielich Przymierza to Krew Zbawiciela.

Czym się Panu odpłacę *
za wszystko, co mi wyświadczył?
Podniosę kielich zbawienia *
i wezwę imienia Pana.

Cenna jest w oczach Pana *
śmierć Jego wyznawców.
Jestem Twym sługą, synem Twojej służebnicy, *
Ty rozerwałeś moje kajdany.

Tobie złożę ofiarę pochwalną*
i wezwę imienia Pana.
Wypełnię me śluby dla Pana *
przed całym Jego ludem.

Kielich Przymierza to Krew Zbawiciela.

DRUGIE CZYTANIE 1 Kor 11, 23-26

Ilekroć spożywacie
ten chleb i pijecie kielich, śmierć Pana głosicie

Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła
Apostoła do Koryntian

Bracia:
Ja otrzymałem od Pana to, co wam przekazałem, że Pan Jezus tej nocy, której
został wydany, wziął chleb i dzięki uczyniwszy, połamał i rzekł: «To jest Ciało
moje za was wydane. Czyńcie to na moją pamiątkę!» Podobnie, skończywszy
wieczerzę, wziął kielich, mówiąc: «Kielich ten jest Nowym Przymierzem we Krwi
mojej. Czyńcie to, ile razy pić będziecie, na moją pamiątkę!»

Ilekroć bowiem spożywacie ten chleb i
pijecie kielich, śmierć Pana głosicie, aż przyjdzie.

Oto słowo Boże.

ŚPIEW PRZED
EWANGELIĄ J 13, 34

Chwała Tobie,
Królu wieków.

Daję wam przykazanie
nowe, abyście się wzajemnie miłowali,
tak jak Ja was umiłowałem.

Chwała Tobie,
Królu wieków.

EWANGELIA J 13, 1-15

Do końca ich
umiłował

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Było to przed Świętem Paschy. Jezus,
wiedząc, że nadeszła godzina Jego, by przeszedł z tego świata do Ojca,
umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłował.

W czasie wieczerzy, gdy diabeł już nakłonił
serce Judasza Iskarioty, syna Szymona, aby Go wydał, Jezus, wiedząc, że Ojciec
oddał Mu wszystko w ręce oraz że od Boga wyszedł i do Boga idzie, wstał od
wieczerzy i złożył szaty. A wziąwszy prześcieradło, nim się przepasał. Potem
nalał wody do misy. I zaczął obmywać uczniom nogi i ocierać prześcieradłem,
którym był przepasany.

Podszedł więc do Szymona Piotra, a on rzekł
do Niego: «Panie, Ty chcesz mi umyć nogi?» Jezus mu odpowiedział: «Tego, co Ja
czynię, ty teraz nie rozumiesz, ale poznasz to później». Rzekł do Niego Piotr:
«Nie, nigdy mi nie będziesz nóg umywał».

Odpowiedział mu Jezus: «Jeśli cię nie
umyję, nie będziesz miał udziału ze Mną». Rzekł do Niego Szymon Piotr: «Panie,
nie tylko nogi moje, ale i ręce, i głowę!»

Powiedział do niego Jezus: «Wykąpany
potrzebuje tylko nogi sobie umyć, bo cały jest czysty. I wy jesteście czyści,
ale nie wszyscy». Wiedział bowiem, kto Go wyda, dlatego powiedział: «Nie
wszyscy jesteście czyści».

A kiedy im umył nogi, przywdział szaty i
znów zajął miejsce przy stole, rzekł do nich: «Czy rozumiecie, co wam
uczyniłem? Wy Mnie nazywacie „Nauczycielem” i „Panem”, i dobrze mówicie, bo nim
jestem. Jeżeli więc Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wy powinniście
sobie nawzajem umywać nogi. Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy tak
czynili, jak Ja wam uczyniłem».

Oto słowo Pańskie.

UMYWANIE NÓG

 Ministranci prowadzą wybranych mężczyzn do ław

przygotowanych w odpowiednim miejscu. Kapłan podchodzi do każdego z mężczyzn,
polewa wodą jego stopy i wyciera je.

 W tym czasie śpiewa się antyfony lub inne

odpowiednie pieśni.

 ANTYFONA PIERWSZA Por. J 13, 4. 5. 15

 Gdy Pan wstał od wieczerzy, nalał

wody do miednicy i zaczął umywać uczniom nogi; taki przykład im zostawił.

 ANTYFONA DRUGA J 13, 6. 7. 8

 Jezus podszedł do Szymona Piotra,

a on rzekł do Niego: * Panie, Ty chcesz mi umyć nogi? Jezus mu odpowiedział:
Jeśli Cię nie umyję, nie będziesz miał udziału ze Mną. K. Tego co Ja czynię, ty
teraz nie rozumiesz, ale później będziesz to wiedział. * Panie, Ty chcesz mi
umyć nogi.

 ANTYFONA TRZECIA Por. J 13, 14

 Jeżeli Ja, wasz Pan i Nauczyciel,

umyłem wam nogi, to i wyście powinni sobie nawzajem umywać nogi.

 ANTYFONA CZWARTA J 13, 35

 Po tym wszyscy poznają, że

jesteście moimi uczniami, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali.

 ANTYFONA PIĄTA J 13, 34

 Daję wam przykazanie nowe,

abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem.

 ANTYFONA SZÓSTA 1 Kor 13, 13

 K. Niechaj trwają w was wiara,

nadzieja i miłość. W. Z nich największa jest miłość. K. Teraz trwają wiara,
nadzieja i miłość. W. Z nich największa jest miłość.

 Bezpośrednio po umywaniu nóg, lub – jeśli się

ono nie odbywa – po homilii, następuje modlitwa powszechna.  

 

LITURGIA EUCHARYSTYCZNA

 Na początku liturgii eucharystycznej może się

odbyć procesja wiernych z darami przeznaczonymi dla ubogich. W tym czasie
śpiewa się pieśń: Gdzie miłość prawdziwa i dobroć, lub inną odpowiednią pieśń.

 Antyfona:

Gdzie miłość prawdziwa i dobroć, * tam znajdziesz Boga żywego.

 Zgromadziła nas tu razem miłość

Chrystusa, *

weselmy się w Nim i radujmy.

Z pokorą szczerą kochajmy Boga *

i czystym sercem miłujmy się
nawzajem.

 Antyfona:

Gdzie miłość…

 Skoro się wszyscy tu gromadzimy, *

strzeżmy się tego, co nas
rozdziela.

Niech ustaną wszystkie gniewy i
spory, *

a pośrodku nas niech będzie
Chrystus.

 Antyfona:

Gdzie miłość…

 Obyśmy oglądali Twoje oblicze,

Chryste Boże, *

razem ze świętymi w chwale Twego
Królestwa.

To będzie naszą radością czystą i
bez granic *

przez nieskończone wieki wieków.
Amen.

MODLITWA NAD DARAMI

Panie, nasz Boże, daj nam godnie
uczestniczyć w świętych obrzędach, † ilekroć bowiem sprawujemy pamiątkę ofiary
Chrystusa, * spełnia się dzieło naszego odkupienia. Przez Chrystusa, Pana
naszego.

                                                     1. prefacja o Najświętszej Eucharystii, nr 46.

K. Pan z wami.

W. I z duchem twoim.
K.

W. górę serca.

W. Wznosimy je do
Pana.

K. Dzięki składajmy
Panu Bogu naszemu.

W. Godne to i
sprawiedliwe.

Zaprawdę, godne to i
sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, * abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali
dziękczynienie, * Panie, Ojcze święty, wszechmogący, wieczny Boże, * przez naszego
Pana Jezusa Chrystusa. On sam jako prawdziwy i wieczny Kapłan, * ustanawiając
obrzęd wiekuistej Ofiary, * pierwszy się Tobie oddał w zbawczej Ofierze * i nam
polecił ją składać na swoją pamiątkę. * Jego Ciało za nas wydane umacnia nas,
gdy je spożywamy, * a Krew za nas wylana, obmywa nas, gdy ją pijemy. Dlatego
zjednoczeni z chórami Aniołów * wysławiamy Ciebie, z radością wołając: Święty,
Święty, Święty, Pan Bóg Zastępów. * Pełne są niebiosa i ziemia chwały Twojej. *
Hosanna na wysokości. * Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie. * Hosanna na
wysokości.

 

ANTYFONA NA KOMUNIĘ 1 Kor 11, 24. 25

 

To jest Ciało moje za was wydane;
* ten kielich jest
Nowym Przymierzem we Krwi mojej. * Czyńcie to, ile razy spożywać będziecie, * na moją pamiątkę.

Po Komunii zostawia się na ołtarzu puszkę z
komunikantami, które będzie się rozdzielać w dniu jutrzejszym w czasie liturgii
Męki Pańskiej. Mszę kończy się modlitwą po Komunii.

MODLITWA PO KOMUNII

 

Wszechmogący Boże, spraw, abyśmy
posileni na doczesnej uczcie Twojego Syna, * zasłużyli na pełne
uczestnictwo w uczcie niebieskiej. Przez Chrystusa, Pana naszego.

 

PRZENIESIENIE NAJŚW. SAKRAMENTU

 

16. Najśw. Sakrament przenosi się w procesji na
miejsce przechowania przygotowane w odpowiednio ozdobionej kaplicy. W tym
czasie śpiewa się hymn „Sław, języku, tajemnicę” lub inną pieśń eucharystyczną.

 Sław, języku, tajemnicę

Ciała i najdroższej Krwi,

Którą, jako łask krynicę,

Wylał w czasie ziemskich dni

Ten, co Matkę miał Dziewicę,

Król narodów, godzien czci.

 

Z Panny czystej narodzony,

Posłan zbawić ludzki ród,

Gdy po świecie, na wsze strony,

Ziarno słowa rzucił w lud,

Wtedy cudem niezgłębionym

Zamknął swej pielgrzymki trud.

 

W noc ostatnią przy wieczerzy,

Z tymi, których braćmi zwał,

Pełniąc wszystko, jak należy,

Czego przepis prawny chciał,

Sam Dwunastu się powierzył

I za pokarm z rąk swych dał.

 

Słowem więc, Wcielone Słowo,

Chleb zamienia w Ciało swe.

Wino Krwią jest Chrystusową,

Darmo wzrok to widzieć chce.

Tylko wiara Bożą mową

Pewność o tym w serca śle.

…………………………………………………………..

 

Przed tak wielkim Sakramentem

Upadajmy wszyscy wraz,

Niech przed Nowym Testamentem

Starych praw ustąpi czas.

Co dla zmysłów niepojęte,

Niech dopełni wiara w nas.

 

Bogu Ojcu i Synowi

Hołd po wszystkie nieśmy dni,

Niech podaje wiek wiekowi

Hymn triumfu, dzięki, czci,

A równemu im Duchowi

Niechaj wieczna chwała brzmi.
Amen.

 

Po chwili adoracji w ciszy, kapłan i posługujący
przyklękają i powracają do zakrystii.

 

Następnie obnaża się ołtarz (zdejmuje się świece
i obrus) i, jeśli to możliwe, wynosi się krzyże z kościoła. Krzyże, które
pozostały w kościele, wypada zasłonić.

 

Należy zachęcić wiernych, aby przez pewien czas,
zależnie od warunków miejscowych, adorowali Najśw. Sakrament w kaplicy
przechowania.